Recensie: Valentijn Kraai en meneer Dood
Oorspronkelijke titel: Valentine Crow and Mr. Death
Auteur: Jenni Sprangler
Omslagafbeelding: Flavia Sorrentino
Vertaling: Sandra Hessels
Uitgeverij: De Fontein
Jaar van uitgave: 2023
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 320
Genre: fantasie
Thema: de dood, vriendschap, vertrouwen
Leeftijd: vanaf 9 jaar
ISBN: 9789026169854
Valentijn en zijn beste vriendin Filomena wonen in een weeshuis en krijgen op een dag een leermeester toegewezen. Zo kunnen ze allebei als vakleerling aan de slag. De toewijzing verloopt voor Valentijn anders dan verwacht. Er is een fout gemaakt waardoor hij belandt bij de Dood. Hij krijgt een doodsklokje waarop hij kan zien als er iemand komt te overlijden. Zodra er een signaal vanuit het klokje komt, moet hij de ziel van de persoon ophalen en naar de begraafplaats brengen. Op een dag krijgt hij een signaal en ziet hij dat hij Filomena moet ophalen. Hij gaat hier direct op af en komt erachter dat Filomena door een ongeluk om het leven zal komen. Moet hij haar echt dood laten gaan of zal hij het voor zijn? En wat zijn de consequenties als hij dit zal doen?
Mijn mening:
De kaft van het boek sprak mij meteen aan. De titel heeft een glimmende turquoise gloed. Je ziet Valentijn met achter hem een skelet en graven. Het ziet er niet heel spannend uit maar nodigt je zeker uit om te gaan beginnen aan het boek. Het start met twee grafstenen met daarop een tekst met een stukje geschiedenis over Valentijn. Je krijgt hierdoor al een goed beeld van de sfeer van het boek.
Maar wees niet bang: dit is een vrolijk verhaal. Want tegen alle verwachtingen in was Valentijn Kraai een van die twee kinderen. Hij heeft het gehaald! Hou dat goed in gedachten. Want straks wordt het grimmig.
De schrijfstijl van Jenni Spangler leest vlot en heeft veel interactie. De hoofdstukken zijn kort en er zit een leuke afwisseling in het boek. Je krijgt informatie over de dood. Hoe je bijvoorbeeld moet zorgen voor een sterveling, een uitleg over het doodsklokje en hoe het zit met verwante zielen. Dit klinkt allemaal griezelig, maar zo wordt het helemaal niet gebracht. Er zit veel humor in het boek. De relatie tussen Valentijn en de Dood is goed. Ze houden echt rekening met elkaar. Een mooie gedachte:
Vind je het niet erg om na te denken over de dood? Dan is dit boek zeker een aanrader!
Ik wil uitgeverij De Fontein bedanken voor het mogen recenseren van dit boek.
Wil je het boek aanschaffen? Klik hier
Auteur: Jenni Sprangler
Omslagafbeelding: Flavia Sorrentino
Vertaling: Sandra Hessels
Uitgeverij: De Fontein
Jaar van uitgave: 2023
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 320
Genre: fantasie
Thema: de dood, vriendschap, vertrouwen
Leeftijd: vanaf 9 jaar
ISBN: 9789026169854
Valentijn en zijn beste vriendin Filomena wonen in een weeshuis en krijgen op een dag een leermeester toegewezen. Zo kunnen ze allebei als vakleerling aan de slag. De toewijzing verloopt voor Valentijn anders dan verwacht. Er is een fout gemaakt waardoor hij belandt bij de Dood. Hij krijgt een doodsklokje waarop hij kan zien als er iemand komt te overlijden. Zodra er een signaal vanuit het klokje komt, moet hij de ziel van de persoon ophalen en naar de begraafplaats brengen. Op een dag krijgt hij een signaal en ziet hij dat hij Filomena moet ophalen. Hij gaat hier direct op af en komt erachter dat Filomena door een ongeluk om het leven zal komen. Moet hij haar echt dood laten gaan of zal hij het voor zijn? En wat zijn de consequenties als hij dit zal doen?
Mijn mening:
De kaft van het boek sprak mij meteen aan. De titel heeft een glimmende turquoise gloed. Je ziet Valentijn met achter hem een skelet en graven. Het ziet er niet heel spannend uit maar nodigt je zeker uit om te gaan beginnen aan het boek. Het start met twee grafstenen met daarop een tekst met een stukje geschiedenis over Valentijn. Je krijgt hierdoor al een goed beeld van de sfeer van het boek.
Maar wees niet bang: dit is een vrolijk verhaal. Want tegen alle verwachtingen in was Valentijn Kraai een van die twee kinderen. Hij heeft het gehaald! Hou dat goed in gedachten. Want straks wordt het grimmig.
De schrijfstijl van Jenni Spangler leest vlot en heeft veel interactie. De hoofdstukken zijn kort en er zit een leuke afwisseling in het boek. Je krijgt informatie over de dood. Hoe je bijvoorbeeld moet zorgen voor een sterveling, een uitleg over het doodsklokje en hoe het zit met verwante zielen. Dit klinkt allemaal griezelig, maar zo wordt het helemaal niet gebracht. Er zit veel humor in het boek. De relatie tussen Valentijn en de Dood is goed. Ze houden echt rekening met elkaar. Een mooie gedachte:
Vind je het niet erg om na te denken over de dood? Dan is dit boek zeker een aanrader!
Ik wil uitgeverij De Fontein bedanken voor het mogen recenseren van dit boek.
Wil je het boek aanschaffen? Klik hier