Recensie: Noem geen namen
Auteur: Astrid Sy
Illustraties: omslagontwerp van Nanja Toebak
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Jaar van uitgave in Nederland: 2021
Aantal pagina's: 448
Genre: Roman
Thema's: Tweede wereldoorlog/Holocaust
Kaft: harde kaft
ISBN: 978 90 245 9262 3
Leeftijd: 15 jaar
Inhoud:
Het boek begint in het jaar 1942. Nederland lijdt onder de Duitse bezetting in de oorlog en de rechten van alle Joden in Nederland worden steeds meer ingeperkt. Drie joodse vrouwen, Rosie, Judith en Betje, werken in de crèche in Amsterdam waar joodse kinderen worden opgevangen. De ouders van deze kinderen zitten veelal opgesloten in de Hollandsche Schouwburg aan de overkant van de straat, te wachten op hun transport per trein naar het Oosten. Zodra de ouders worden opgeroepen voor het transport, moeten de bijbehorende kinderen ook uit de crèche worden gehaald en met de ouders mee op transport. Alle lege plekken in de trein worden gevuld met wezen uit de crèche. Na een tijdje komt de crèche in aanraking met een studentengroep die in het verzet zit. Deze studenten willen de Nederlandse bevolking helpen en de Duitsers tegenwerken. Samen met de leidsters van de crèche proberen ze zo veel mogelijk kinderen te redden. Hiervoor moeten echter wel de papieren worden vervalst, opvangplekken voor de kinderen worden gezocht en met illegale papieren het hele land worden doorgereisd om de kinderen op de plaats van bestemming af te leveren. Dit allemaal met gevaar voor eigen leven. Dat kan natuurlijk niet lang goed gaan, uiteindelijk worden er mensen opgepakt en moeten mensen hun dappere daden bekopen met hun leven. Dit weerhoudt de rest van de groep echter niet om door te gaan en zo veel mogelijk levens te redden. Hoe lang houden ze dit vol? Intussen komen de geallieerden steeds dichterbij en wordt de hoop op bevrijding steeds groter. Hoeveel levens kunnen er nog gered worden? En zijn de leidsters zelf eigenlijk wel veilig?
Mijn mening:
In één woord: fantastisch. Ik kende de schrijfster niet, dus dan is het altijd even spannend of de schrijfstijl je aanspreekt en of er een klik is, maar die voelde ik al snel. Persoonlijk ben ik erg geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en sprak het onderwerp van het boek me dan ook erg aan. Wat misschien nog extra bijdroeg aan de beleving van het boek, was dat ik het tijdens mijn zomervakantie in Polen heb gelezen. Tijdens deze vakantie stond ook een bezoek aan Auschwitz op het programma en zodoende kwamen de verhalen uit het boek nog extra binnen. Zeker ook omdat het boek gebaseerd is op waargebeurde verhalen. Er wordt op een heldere en mooie manier omschreven met wat voor verschrikkelijke omstandigheden de joodse bevolking in Nederland te maken kreeg. Gelukkig waren er ook mensen die er iets aan probeerden te doen, zoals de hoofdpersonen in het boek. Je wordt meegenomen in hun dagelijkse, spannende activiteiten waarbij ze alles op het spel zetten om zo veel mogelijk kinderen te redden. Een zeer meeslepend en spannend verhaal, waarbij het boek moeilijk weg te leggen is. Een absolute aanrader!