Recensie: Het huis in de polder

Auteur: Erik Jan Tillema
Omslagontwerp: Studio Clavis
Uitgeverij: Clavis
Jaar van uitgave: 2022
Aantal pagina’s: 150
Genre: griezelverhaal, dagboek
Thema’s: verhuizen, geschiedenis, geesten
Kaft: harde kaft
ISBN: 9789044842692
Zelf lezen vanaf 12 jaar

Het verhaal start met een proloog van de persoon die een paar weken geleden een prachtige boerderij heeft gekocht. Hij probeert te achterhalen wie de oude bewoners zijn geweest. Niemand weet waar de oude bewoners zijn gebleven. Op het bureau vindt hij een opgeklapt dagboek en dat heeft hij overgetypt. Je leest daarna het dagboek van de jongen die in het huis heeft gewoond. Dit start op 10 juli en stopt op 4 september.
De jongen schrijft dat hij samen met zijn ouders een week geleden is verhuisd naar de boerderij. Deze boerderij heeft zijn vader geërfd van tante Clara. Ze hebben tante Clara verder niet gekend, maar besluiten wel om in het huis te gaan wonen en het in de zomervakantie zelf op te knappen. Eenmaal in het huis gebeuren er allemaal vreemde dingen.

'Iets in dit huis klopt niet. De houten planken in de vloer kraken terwijl er niemand overheen loopt. Soms gaat een deur open of slaat hij met een klap dicht. En er is dan niemand in de buurt van die deur. Er is ook geen wind die de deur doet dichtwaaien. Vooral 's nachts is het heel erg. Als ik wakker lig in bed en mijn ouders allang zijn gaan slapen, lijkt het alasof er toch iemand door het huis loopt.'

En per dag gebeuren er steeds meer onverklaarbare dingen in het huis. En het wordt alleen maar erger. De kat Pluis doet raar en is na een paar weken spoorloos. Er hangt een vreemde geur. En ook zijn vader gaat er steeds slechter uitzien en reageert anders dan normaal. En ook zijn moeder wordt ziek. Hij heeft het vermoeden dat dit te maken heeft met tante Clara en gaat op onderzoek uit. Hij ontdekt in zijn kamer de spreuk:
Omnis caro pertinet ad tenebri Domino. Zal deze spreuk het allemaal wat duidelijker maken?

20230522_142925jpg

Het is een griezelig verhaal in dagboekvorm. Het lijkt alsof de ik-persoon het aan jou vertelt. Naarmate de dagen volgen wordt het alleen maar akeliger. Soms wat saai omdat er niet alle dagen wat bijzonders gebeurt en sommige dingen vallen in de herhaling en toch wil je het boek uitlezen om te weten hoe het afloopt met dit gezin. Het is een mysterie tot de laatste bladzijde.

Via deze link kun je een stukje van het verhaal beluisteren: Het huis in de polder

Ik geef het boek een 7.

Ik wil uitgeverij Clavis bedanken voor het mogen recenseren van dit boek.
Wil je het aanschaffen: Het huis in de polder