Recensie: Het touw en de waarheid

Genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs
Auteur: Marco Kunst
Omslag en illustraties: Jeska Verstegen
Uitgeverij: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 2023
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 159
Genre: psychologisch
Thema: jezelf vinden, verbinden
Leeftijd: 9+
ISBN: 9789047714934

De kaft van het boek maakte mij al nieuwsgierig. Een veer, tentakels, een raam, en staart van een vis? Marco Kunst was voor mij nog niet bekend. Vreemd, want als ik lees wat voor een prijzen hij in de wacht heeft gesleept: Het Charlotte Köhler Stipendium voor ‘Gewist’, twee keer Met Vlag en Wimpel voor de boeken ‘De sleuteldrager’ en 'Vlieg'. Niet gek dus dat 'Het touw en de waarheid' genomineerd is voor de Woutertje Pieterse Prijs. Na het lezen van het boek snapte ik dit helemaal.
Waar gaat het boek over?
Er lopen twee werelden door elkaar heen. Kyra woont op eenzaam op een eilandje in het zuiden waar ze stoffen verft in duizenden kleuren. Ze gaat op zoek naar gezelschap. Ylan woont op een rotseiland in het noorden bij de monniken. Wat de monniken beweren gelooft hij niet meer en gaat op zoek naar de waarheid. Allebei gaan ze de open zee op en ontmoeten elkaar via de walvis Livyathan en de inktvis Krayke. Ylan redt Kyra en samen gaan ze op zoek naar land waar ze een nieuw leven op kunnen bouwen.

20240316_152007jpg
In het verhaal komen Ylan en Kyra afwisselend aan het woord. En tijdens het lezen ontdek je zoveel tegenstellingen. Ylan groeit op bij de monniken en wordt overladen met woorden terwijl Kyra de woorden juist steeds meer kwijt raakt omdat ze helemaal alleen is. De wereld van Ylan is vooral grijs terwijl Kyra juist opgroeit op een kleurrijk eiland. 

'De monniken dachten na over de wereld en alles wat áchter de wereld schuil zou gaan. Ieder woord riep duizend andere op, want ieder woord moest tenslotte heel precies begrepen worden, en zo ging het maar door, dag in dag uit, jaar na jaar, een niet te stuiten vloed van woorden.'

'Ze had van grootmoeder alles geleerd over kleurstoffen, verf en pigmenten. Zonder woorden trouwens, want praten, daar deden grootmoeder en zij niet aan. Zo was Kyra in de loop der jaren de meeste woorden vergeten - de taal die ze langgeleden had geleerd, toen er meer mensen op het eiland woonden.'

Kyra scheurt al haar gekleurde kleden in heel smalle stroken. De stroken neemt ze mee de zee op. Eenmaal op zee vindt Ylan het begin van de strook en de kleuren halen alle herinneringen van zijn jeugd op. Door het touw vinden Ylan en Kyra elkaar uiteindelijk. 

'Ylan tilde het rode touw uit de golven. Boven water werd de kleur nog warmer en dieper. Het rood tilde hem op en nam hem mee, een onzichtbare grens over, naar de voorraadzolder van het huis waar hij geboren was.'

De illustraties passen goed bij het verhaal. Grijstinten bij Ylan en veel kleuren bij Kyra. Woorden en beelden worden zo mooi samengebracht. 
Prachtige zinnen uit het boek:

'De waarheid komt in duizend gestalten. Het is aan de lezer om haar te herkennen en betekenis te geven. Woorden op zich betekenen niets.'

'Verlangen, verlangen....dat is niet voor de bangen.....'

Ik vind het boek geschikt voor kinderen vanaf 10 jaar.  
Dat dit boek genomineerd is voor de Woutertje Pietertje Prijs is terecht. 

Ik wil uitgeverij Lemniscaat bedanken voor het mogen recenseren van het boek.
Wil je het zelf aanschaffen? Ga naar een lokale boekhandel.