Recensie: Eenbeen
Auteur: Thijs Goverde
Illustraties: Jade van der Zalm
Uitgeverij: Ploegsma
Jaar van uitgave: 2024
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 295
Genre: Psychologisch
Thema: Liefde, natuur, milieu, gezin
Leeftijd: 12+
De auteur Thijs van Goverde neemt ons mee de toekomst in. Het verhaal speelt zich af in 2136. Je wordt meegenomen in een wereld waarin alles gemeten wordt. De overheid heeft de Minderwet ingevoerd en geeft je plus- en minpunten die je af kunt lezen vanaf je checkbox. Dit zorgt voor een verdeeldheid onder de bevolking.
Roosmarijn woont met haar broertje en haar ouders op een boerderij. Op een dag krijgen ze een brief van de overheid waarin staat dat ze een gewonde soldaat uit de oorlog moeten opvangen.
Al snel maken ze kennis met de oude soldaat Memet die wel van een glaasje houdt. De buren, de familie Heinrich, ontvangen ook een soldaat. Dit is Sam, een charmante, vriendelijke jongen met een been. Het andere been heeft hij verloren tijdens de oorlog. Als Roosmarijn met hem in contact komt is ze meteen smoorverliefd. Sam komt steeds vaker bij de familie van Roosmarijn op bezoek terwijl Memet vaker te vinden is bij de buurman. Iedere avond drinken ze samen totdat ze dronken zijn. Roosmarijn wil graag dat Sam en Memet ruilen van huis, maar Sam wil dit niet en doet er best geheimzinnig over. Sam biedt weerstand tegen het hele overheidssysteem en dat zet de familie van Roosmarijn aan het denken. De kinderen zijn nog nooit naar de stad en een theater geweest, laat staan naar een dierentuin. Moeder besluit dit te gaan doen en vraagt aan Sam en de mevrouw Heinrich of ze mee willen gaan. Sam vraagt zich af wie er dan op de kinderen van de familie Heinrich past. Welke geheimen draagt Sam met zich mee? En is hij de enige die geheimen met zich meedraagt?
Als je het verhaal leest vergeet je soms dat het zich afspeelt in de toekomst. Het zet je aan het denken. Wat wordt er op dit moment door de overheid allemaal al berekend en gecheckt? De problemen van de boeren wordt indirect wel benoemd in het boek. Langzaamaan sluipt het erin dat wij ook worden afgerekend op ons verbruik.
Het hele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Roosmarijn. Een gevoelige puber die nog een hoop moet leren van de wereld. Zij snapt niet hoe haar gezin zo vet in de min staat:
'Ik wilde geen plusser zijn. En ik was ook niet plus. Ons gezin stond bekend als een van de beste min-gezinnen van het hele dorp. Maar toch aten we , blijkbaar, elke dag handen vol plusvoer. Hoe kon dat?
Er zijn in totaal 40 korte hoofdstukken. Bijna ieder hoofdstuk stopt op een cruciaal punt waardoor je het boek eigenlijk niet kunt wegleggen.
'Die avond, aan tafel, probeerde papa uit te leggen hoe het zat met de kippen en de hut en onze min-score. Ik kan me het gesprek nog precies herinneren. Niet alleen omdat het de eerste keer was dat Sam bij ons bleef eten, maar ook omdat het gesprek een beetje vreemd en ongezellig eindigde.'
Het verhaal loopt anders af dan ik had verwacht. Ik was er even stil van....
Ik vind het boek eerder geschikt voor leerlingen van de onderbouw van het VO, omdat het best een complex verhaal is met een heftige afloop.
Mooie quotes uit het boek:
'Je kunt niet kiezen wat voor een leven je krijgt, maar je kunt hopelijk wel kiezen wat voor een leven je niet krijgt.'
'Wie het boerenwerk uit boeken leert, die maakt wel duizend fouten. Maar wie geen enkel boek leest, maakt er honderdduizend.'
Ik wil uitgeverij Ploegsma bedanken voor het mogen recenseren van dit boek'.
Wil je het boek aanschaffen? Klik hier
Illustraties: Jade van der Zalm
Uitgeverij: Ploegsma
Jaar van uitgave: 2024
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 295
Genre: Psychologisch
Thema: Liefde, natuur, milieu, gezin
Leeftijd: 12+
De auteur Thijs van Goverde neemt ons mee de toekomst in. Het verhaal speelt zich af in 2136. Je wordt meegenomen in een wereld waarin alles gemeten wordt. De overheid heeft de Minderwet ingevoerd en geeft je plus- en minpunten die je af kunt lezen vanaf je checkbox. Dit zorgt voor een verdeeldheid onder de bevolking.
Roosmarijn woont met haar broertje en haar ouders op een boerderij. Op een dag krijgen ze een brief van de overheid waarin staat dat ze een gewonde soldaat uit de oorlog moeten opvangen.
Al snel maken ze kennis met de oude soldaat Memet die wel van een glaasje houdt. De buren, de familie Heinrich, ontvangen ook een soldaat. Dit is Sam, een charmante, vriendelijke jongen met een been. Het andere been heeft hij verloren tijdens de oorlog. Als Roosmarijn met hem in contact komt is ze meteen smoorverliefd. Sam komt steeds vaker bij de familie van Roosmarijn op bezoek terwijl Memet vaker te vinden is bij de buurman. Iedere avond drinken ze samen totdat ze dronken zijn. Roosmarijn wil graag dat Sam en Memet ruilen van huis, maar Sam wil dit niet en doet er best geheimzinnig over. Sam biedt weerstand tegen het hele overheidssysteem en dat zet de familie van Roosmarijn aan het denken. De kinderen zijn nog nooit naar de stad en een theater geweest, laat staan naar een dierentuin. Moeder besluit dit te gaan doen en vraagt aan Sam en de mevrouw Heinrich of ze mee willen gaan. Sam vraagt zich af wie er dan op de kinderen van de familie Heinrich past. Welke geheimen draagt Sam met zich mee? En is hij de enige die geheimen met zich meedraagt?
Als je het verhaal leest vergeet je soms dat het zich afspeelt in de toekomst. Het zet je aan het denken. Wat wordt er op dit moment door de overheid allemaal al berekend en gecheckt? De problemen van de boeren wordt indirect wel benoemd in het boek. Langzaamaan sluipt het erin dat wij ook worden afgerekend op ons verbruik.
Het hele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Roosmarijn. Een gevoelige puber die nog een hoop moet leren van de wereld. Zij snapt niet hoe haar gezin zo vet in de min staat:
'Ik wilde geen plusser zijn. En ik was ook niet plus. Ons gezin stond bekend als een van de beste min-gezinnen van het hele dorp. Maar toch aten we , blijkbaar, elke dag handen vol plusvoer. Hoe kon dat?
Er zijn in totaal 40 korte hoofdstukken. Bijna ieder hoofdstuk stopt op een cruciaal punt waardoor je het boek eigenlijk niet kunt wegleggen.
'Die avond, aan tafel, probeerde papa uit te leggen hoe het zat met de kippen en de hut en onze min-score. Ik kan me het gesprek nog precies herinneren. Niet alleen omdat het de eerste keer was dat Sam bij ons bleef eten, maar ook omdat het gesprek een beetje vreemd en ongezellig eindigde.'
Het verhaal loopt anders af dan ik had verwacht. Ik was er even stil van....
Ik vind het boek eerder geschikt voor leerlingen van de onderbouw van het VO, omdat het best een complex verhaal is met een heftige afloop.
Mooie quotes uit het boek:
'Je kunt niet kiezen wat voor een leven je krijgt, maar je kunt hopelijk wel kiezen wat voor een leven je niet krijgt.'
'Wie het boerenwerk uit boeken leert, die maakt wel duizend fouten. Maar wie geen enkel boek leest, maakt er honderdduizend.'
Ik wil uitgeverij Ploegsma bedanken voor het mogen recenseren van dit boek'.
Wil je het boek aanschaffen? Klik hier