Recensie: De trein van vier over twaalf
Oorspronkelijke titel: Fyra minuter över tolv
Auteur: Conny Palmkvist
Omslag door: Jeka Verstegen
Nederlandse vertaling: Lammie Post- Oostenbrink
Uitgeverij: Kluitman
Jaar van uitgave: 2024
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 142
Genre: psychologisch verhaal
Thema: rouwverwerking
Leeftijd: vanaf 10 jaar
ISBN: 9789020624168
Nicolaus weet dat het niet zo lang meer duurt dat zijn moeder zal overlijden. Als zijn vader aangeeft dat hij beter in de kamer kan blijven omdat het niet zolang meer duurt, vlucht hij de kamer uit en belandt in de lift. Hier ziet hij een rode knop. Als hij daarop duwt komt hij in contact met een oude vrouw. Zij legt hem uit dat hij op het Laatste Station staat. Daar krijgt hij de mogelijkheid om met een speciale trein door de tijd te reizen. Hij mag kiezen of hij voor- of achteruit in de tijd wil. En dan komt er een moment in het verleden voorbij waar Nicolaus spijt van heeft. Kan hij het verleden zomaar veranderen? En hoe zit het met de toekomst?
Na het lezen van dit boek moest ik wel even bijkomen. Zo prachtig beschreven. Je voelt de wanhoop, de boosheid en verdriet van Nicolaus. Er zit een soort herhaling in het boek. Hij vlucht drie keer bij zijn ouders weg om op de rode knop te drukken zodat de tijd even stilstaat. Die herhaling is fijn. Hierdoor word je als lezer ook langzaam voorbereid op het overlijden van zijn moeder. Nicolaus geeft tijdens het lezen allerlei tips:
Tip 82: Doe niet zomaar stom, want he weet nooit of je sorry vergeet te zeggen en dan heb je de komende duizenden jaren die je nog te wachten staan spijt.
Ga ik dit boek zomaar in de schoolbibliotheek zetten? Nee, het is echt heftig om te lezen. Dit boek komt in het kastje met bijzondere boeken. Ik kan mij zo goed voorstellen dat dit boek helpend kan zijn als je weet dat een familielid komt te overlijden.
Ik wil uitgeverij Kluitman bedanken voor het mogen recenseren van dit boek.
Wil je zelf aanschaffen? Klik hier
Auteur: Conny Palmkvist
Omslag door: Jeka Verstegen
Nederlandse vertaling: Lammie Post- Oostenbrink
Uitgeverij: Kluitman
Jaar van uitgave: 2024
Kaft: Hardcover
Aantal bladzijden: 142
Genre: psychologisch verhaal
Thema: rouwverwerking
Leeftijd: vanaf 10 jaar
ISBN: 9789020624168
Nicolaus weet dat het niet zo lang meer duurt dat zijn moeder zal overlijden. Als zijn vader aangeeft dat hij beter in de kamer kan blijven omdat het niet zolang meer duurt, vlucht hij de kamer uit en belandt in de lift. Hier ziet hij een rode knop. Als hij daarop duwt komt hij in contact met een oude vrouw. Zij legt hem uit dat hij op het Laatste Station staat. Daar krijgt hij de mogelijkheid om met een speciale trein door de tijd te reizen. Hij mag kiezen of hij voor- of achteruit in de tijd wil. En dan komt er een moment in het verleden voorbij waar Nicolaus spijt van heeft. Kan hij het verleden zomaar veranderen? En hoe zit het met de toekomst?
Na het lezen van dit boek moest ik wel even bijkomen. Zo prachtig beschreven. Je voelt de wanhoop, de boosheid en verdriet van Nicolaus. Er zit een soort herhaling in het boek. Hij vlucht drie keer bij zijn ouders weg om op de rode knop te drukken zodat de tijd even stilstaat. Die herhaling is fijn. Hierdoor word je als lezer ook langzaam voorbereid op het overlijden van zijn moeder. Nicolaus geeft tijdens het lezen allerlei tips:
Tip 82: Doe niet zomaar stom, want he weet nooit of je sorry vergeet te zeggen en dan heb je de komende duizenden jaren die je nog te wachten staan spijt.
Ga ik dit boek zomaar in de schoolbibliotheek zetten? Nee, het is echt heftig om te lezen. Dit boek komt in het kastje met bijzondere boeken. Ik kan mij zo goed voorstellen dat dit boek helpend kan zijn als je weet dat een familielid komt te overlijden.
Ik wil uitgeverij Kluitman bedanken voor het mogen recenseren van dit boek.
Wil je zelf aanschaffen? Klik hier